දුකකිනි මිනිසත් බව ලැබගන්නේ
එලෙසය බුදුබණෙහිද පැවසෙන්නේ
ඒ බව නැත සමහරුන් සිතන්නේ
නිරතුරු පස්පව් වල පිහිටන්නේ
පණ නම් තණ අඟ පිනිබිඳු වැන්නේ
කිම හැමවිට අන් අය රිදවන්නේ
වැටුණොත් පිනිබිඳු විසිරී යන්නේ
ඇයි ඒ බව නිති අමතක වන්නේ
විසිනා ටික කල සතුටින් ඉන්නේ
හැකි හැමවිට කුසලක්ම කරන්නේ
පිරිසිඳු හැඟුමෙන් හැම අමතන්නේ
එවිට මියැදුනත් නොමැරි ඉන්නේ....
11 comments:
hmmm, hitanna ona deyak ;) hehe
මට අමතක වුනා ඔයාට මෙක කියන්න. මෙතන උඩ ක්ලික් කරන්න
ලස්සන දෙයක් නෙ කවි ඇතුලට දාලා දෙන්නෙ.. නියමයි..
වටිනා අදහස් ටිකක්....ස්තුතියි හිපෝ
ela ela.
@savithra
ඔව් ඔව්... පලවෙනි වතාවටනෙ මෙහෙට අවෙ. ඉතින් ඔන්න හිතන්න දෙය දුන්නා. හොඳට හිතලා බලන්න. සමහර විට තව අදහස් ගලාගෙන එයි. අවොත් ලියල යන්න අයෙත් එන්න.
@රවා
ස්තුතියි රවා අවුරුදු පැතුමට. ඔයාටත් එසේම වෙවා.
@රවා, දිල්
මිනිස්සු ජීවත් වෙන්නේ තමන් ගැන හිතාගෙන විතරයි. අනිත් අයට හෙන ගැහුවත් කමක් නෑ කියලා හිතන්නේ. තමන්ගෙ දවස ගෙවාගන්න අනිත් අයව බිලි දෙනවා. ස්තුතියි දිරිගැන්විමට.
@බිඟු
අහ්... බින්ගු ගොද කාලෙකින්. සුබ අලුත් අවුරුද්දක් වෙවා. ස්තුතියි ආවට.
Brilliant poem HIPO....I met very few ppl in my whole life whom i felt genuine. They are always in my heart and when any one of them looks back with frown for no reason, it really hurts... I guess many have given up life values these days.. It is COMPLICATED...
Your poem is superbly composed. Congrats...
/Creat Ghama
@Creat Ghama
Thank you for the comment. yeah world is complicated... :D
ලස්සන අදහසක් !!
ස්වප්නා ට,
ස්තුතියි ස්වප්නා. මගේ කූඩුවට ආවට ස්තුතියි. දිරි දුන්නට පිං...
Post a Comment